To Καράτε (Karate 空手) αποτελεί είδος πολεμικής τέχνης (martial art) η οποία αναπτύχθηκε στο Νησί Οκινάουα του Αρχιπελάγους Ryukyu (Ryukyu Islands) νότια της Ιαπωνίας, και αποτελεί συνδυασμό εν μέρει τοπικών παραδοσιακών πολεμικών τεχνών των νησιών (te (手, σημαίνει «χέρι») και του Κινέζικου Boxing (ή kenpo). Αυτός που ασχολείται με το καράτε ονομάζεται καρατέκα (karateka 空手家). Το καράτε μετά την ανάπτυξη του στην  Οκινάουα, διαδόθηκε στην Ιαπωνία στις αρχές του 20^ου αιώνα: το 1922 το Ιαπωνικό Υπουργείο Παιδείας προσκάλεσε τον δάσκαλο Gichin Funakoshi στο Τόκυο για να κάνει επίδειξη των τεχνικών του καράτε στο ευρύ κοινό, το 1924 το πανεπιστήμιο του Keio καθιέρωσε τη 1^η σχολή καράτε στην Ιαπωνία, το 1932 τα σημαντικότερα ιαπωνικά πανεπιστήμια διέθεταν σχολές καράτε. Την εποχή του ιαπωνικού μιλιταρισμού, το όνομα άλλαξε από 唐手 (= Κινέζικο χέρι) στο 空手 (= άδειο χέρι) – και τα δύο προφέρονται karate – γεγονός που υποδήλωνε την πρόθεση των Ιαπώνων να αναπτύξουν αυτή την πολεμική τέχνη μέσα στο δικό τους πλαίσιο. Μετά το 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο η Οκινάουα έγινε στρατιωτικό κέντρο των Η.Π.Α., γεγονός που βοήθησε την εξάπλωση του καράτε στην Βόρειο Αμερική.

 

Το Shotokan (松濤館, Shōtōkan) είναι το πιο διαδεδομένο στυλ καράτε και αναπτύχθηκε από τον Gichin Funakoshi (1868–1957) και τον γιό του Gigo (Yoshitaka) Funakoshi (1906–1945). Ο Gichin γεννήθηκε στην Οκινάουα και έκανε ευρέως γνωστό το «karate do» μέσα από δημόσιες επιδείξεις, προωθώντας την ανάπτυξη σχολών καράτε μέσα στα ιαπωνικά πανεπιστήμια, και συγγράφοντας βιβλία όπως το Karate-Do: My Way of Life. Η λέξη Shotokan προέρχεται από το όνομα του 1^ου dojo (σχολή καράτε) του Gichin Funakoshi to 1934 το οποίο καταστράφηκε το 1945 από βομβαρδισμό. Ο όρος Shoto (松濤, Shōtō), ο οποίος σημαίνει τη κίνηση της βελόνας του πεύκου από τον αέρα, ήταν το ψευδώνυμο με το οποίο υπέγραφε τα ποιήματα και τα φιλοσοφικά του άρθρα ο Funakoshi. O όρος kan (館, kan) σημαίνει σπίτι ή οίκος. Έτσι λοιπόν, προς τιμή του δασκάλου τους, οι μαθητές οι οποίοι και έφτιαξαν το dojo, το ένωσαν shōtō-kan. Η αλήθεια είναι πως ο Gichin Funakoshi ποτέ δεν έδωσε ένα όνομα στο στυλ που δίδασκε, απλά το ονόμαζε karate.

 

Ο Gichin Funakoshi διδάχθηκε στα 2 πιο δημοφιλή στυλ καράτε της Οκινάουα εκείνη την εποχή: Shōrei-ryū and Shōrin-ryū. Μετά από χρόνια εκπαίδευσης σε αυτά τα στυλ, ανέπτυξε ένα δικό του απλούστερο σύστημα το οποίο εμπεριείχε τα βασικά στοιχειά και από τα 2 συστήματα. Το σύστημα του Funakoshi αντανακλά τις αλλαγές που επέφερε ο Ankō Itosu, εισάγοντας τα Heian/Pinan kata. Ο Funakoshi άλλαξε κάποια ονόματα ώστε να είναι ποιο εύκολα στην προφορά σύμφωνα με την ιαπωνική διάλεκτο Honshū. Το 1924, ο Funakoshi προσάρμοσε για το καράτε το σύστημα αξιολόγησης και ιεραρχίας Kyū / Dan και την άσπρη στολή, (keikogi) τα οποία αρχικά είχαν αναπτυχθεί από τον Kano Jigoro, ιδρυτή του judo. Αρχικά, το καράτε είχε 3 χρώματα ζωνών: άσπρη, καφέ και μαύρη. 

Η εκπαίδευση στο Shotokan χωρίζεται σε 3 βασικά μέρη:

·         kihon (= βασικές τεχνικές)

·         kata (= φόρμες κινήσεων και τεχνικών)

·         kumite (= αγώνας)

Η φιλοσοφία του Shotokan Karate μέσα από τη διδασκαλία του Gichin Funakoshi αποτυπώνεται στο εγχειρίδιο «20 Αρχές του Καράτε» (Niju kun) το οποίο αποτελεί τα θεμέλια της τέχνης του καράτε, πριν την ίδρυση του Japanese Karate Association – JKA. 

Οι αρχές αυτές αναφέρονται σε έννοιες όπως ταπεινότητα, σεβασμός, φιλευσπλαχνία, υπομονή, ψυχική ηρεμία. Ο Funakoshi πίστευε ακράδαντα πως μέσα από την εξάσκηση στο καράτε και την εστίαση σε αυτές τις αρχές ο karateka μπορεί να βελτιωθεί ως άνθρωπος.

«Ο υπέρτατος σκοπός του καράτε δεν είναι η νίκη ή η ήττα,

αλλά η τελειοποίηση του χαρακτήρα μας»

 

Πηγή: Wikipedia.org